Pewnie każda z Was na swój sposób obawia się tego momentu.
Nie wiecie co Was czeka, obawiacie się jak będzie reagował Wasz organizm, czy rozpoznacie te prawdziwe skurcze porodowe i czy zdążycie dojechać na czas do szpitala.
Wyluzujcie – kobieca intuicja oraz instynkt najlepiej podpowiedzą Wam kiedy zaczyna się akcja porodowa i jak się zachowywać.
A pisząc już bardziej poważnie, to mam nadzieję, że ten artykuł (oparty m.in. na materiałach otrzymanych w szkole rodzenia) przynajmniej w pewien sposób nieco Was uspokoi i przybliży cały ten „proces” porodowy.
Przy okazji – wszystkim, którzy staną się rodzicami po raz pierwszy, szczerze polecam uczęszczać do szkoły rodzenia.
Zajęcia tam prowadzone pomagają rozwiać chyba wszystkie wątpliwości, a także odpowiedzieć na szereg pytań – związanych z porodem i nie tylko.
W szczególności polecam szkołę rodzenia ojcom, która przybliży im obraz przebiegu akcji porodowej, podpowie jak maja zachowywać się, co robić i jak wspierać swoją partnerkę.
Podczas zajęć nauczycie się (zajęcia praktyczne na lalkach) jak prawidłowo trzymać niemowlę w trakcie przewijania, ubierania, kąpieli czy pielęgnacji – tak by nie wyrządzić mu krzywdy.
Zanim rozpocznie się właściwa akcja porodowa pojawiają się tzw. zwiastuny porodu, dające nam pewne podpowiedzi o zbliżającym się apogeum. Nie wymagają one aby udać się do szpitala.
Są to:
Skurcze przepowiadające – mogą pojawić się już 2-3 tygodnie przed porodem. Są nieregularne, lecz odczuwalne i często bywają mylące.
Rada – jeżeli nie jesteś pewna jakie to skurcze, wejdź do gorącej wanny na około 30-45 minut.
Jeżeli są to skurcze przepowiadające to ból nie nasili się a nawet ustąpi. Jeżeli właściwe, to ból powróci ze zwiększoną siłą.
Obniżenie dna macicy – następuje na około 3-4 tygodnie przed porodem, jednakże należy pamiętać, że nie jest to regułą.
U kobiet, które mają silne mięśnie brzucha obniżenie może nastąpić w ostatnim tygodniu, bądź wcale.
Sygnałem, że dno macicy obniżyło się jest łatwiejszy oddech, brak odczucia ucisku na żebra (powodowanego wcześniej przez malucha).
Wydalenie czopu śluzowego – jest to galaretowaty czop, który zamyka kanał szyjki. Zostaje on wypchnięty na zewnątrz na około 1 tydzień przed porodem.
Plamienie krwią – objaw ten występuje najczęściej kilka dni przed porodem, spowodowany jest skracaniem się i rozwieraniem szyjki macicy.
PORÓD
Aby móc mówić o rozpoczęciu akcji porodowej muszą być spełnione następujące warunki:
1. Skurcze regularne – skurcze te muszą występować od ponad 2 h oraz pojawiać się co 5 minut.
Gdy zaobserwujesz taki czas skurczów natychmiast jedziesz do szpitala (podczas akcji porodowej skurcze występują co 3 minuty i trwają około 60 s).
2. Pęknięcie pęcherza płodowego i wypłynięcie płynu owodniowego:
– barwa czysta – czekamy około 6 h na wystąpienie skurczów (jeżeli nie nastąpiły po tym czasie to zostanie podana kroplówka z Oxtocyną).
Oxytocyna jest to hormon, który powoduje skurcze, w trakcie porodu jej poziom stopniowo narasta powodując tym samym postęp porodu.
Jej największe stężenie narasta tuż po porodzie, aby umożliwić urodzenie łożyska i obkurczenie macicy. Hormon ten pozwala także uruchomić proces laktacji.
– barwa zielona – w ciągu maksymalnie 2h należy zgłosić się do szpitala. Nie bagatelizujcie zielonych płynów, ponieważ zbyt długie przebywanie Twojego dziecka w nich może spowodować poważny uszczerbek na zdrowiu a w niektórych przypadkach nawet śmierć. Pamiętajcie o tym!
PORÓD dzielimy na 3 fazy:
1. Rozwieranie się szyjki macicy – dzięki regularnym skurczom (60s co 3 minuty) główka dziecka uciska na szyjkę, co powoduje jej rozwieranie się.
Rozszerzająca się szyjka jest naciągana na główkę dziecka, gdy ono przesuwa się w dół w kierunku kanału rodnego.
W chwili pełnego rozwarcia przestrzeń w kanale rodnym będzie na tyle szerokie aby zmieściło się w nim całe ciało.
2. Okres porodu – skurcze rozwierające zmienią się w tzw. skurcze parte, które są mniej bolesne. Gdy nastąpi pełne rozwarcie szyjki macicy skurcze przesuwają główkę dziecka przez kanał rodny.
Podczas przeciskania się przez kanał, główka dziecka obraca się aż do momentu gdy tył główki dotknie sromu.
W tym momencie można już dotknąć głowy naszego malucha, a tym samym zdać sobie sprawę z tego, że koniec porodu i cierpień jest już bardzo blisko.
Ważna uwaga! W momencie rodzenia się główki dziecka słuchaj uważnie poleceń położnej aby nie doszło do rozerwania krocza. Po urodzeniu główki reszta ciała wyślizgnie się sama i to bezboleśnie.
3. Zaraz po urodzeniu dobrze jest aby malucha położono na twoim brzuchu. Zmniejszy to jego stres po ciężkim porodzie, zapobiegnie utracie ciepła a jego skóra zostanie zasiedlona drobnoustrojami ze skóry mamy.
Następnie położna okryje malucha domowymi pieluszkami (które ojciec odpowiednio wcześniej umieszcza na swoim brzuchu, by zdążył ogrzać je temperaturą swego ciała + przekazać swoje drobnoustroje).
Wreszcie, następuje przecięcie pępowiny przez któregoś z rodziców.
W momencie rodzenia łożyska, dziecko zostanie przekazane ojcu, lub położnej.
Później zostanie lekko obmyte z mazi pieluszkami, po czym poddane ocenie w skali Apgar 1:10 (skóra, oddech, tętno, odruch, napięcie nerwowe, dotyk stopy, ręki i policzka), a następnie zmierzone i zważone.
Czas przebywania mamy z dzieckiem w szpitalu po porodzie naturalnym to 2 doby a po cesarce 3.
Jeżeli występują jakieś dodatkowe komplikacje lub choroby czas przedłuża się w zależności od długości leczenia.
